kjökur
Icelandic
Etymology
Deverbal from kjökra (“to sob, to whimper”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰœːkʏr/
- Rhymes: -œːkʏr
Noun
kjökur n (genitive singular kjökurs, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | kjökur | kjökrið |
| accusative | kjökur | kjökrið |
| dative | kjökri | kjökrinu |
| genitive | kjökurs | kjökursins |