kjölur
Icelandic
Etymology
From Old Norse kjǫlr (“a keel”), from Proto-Germanic *keluz, cognates with the Faroese kjølur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰœːlʏr/
- Rhymes: -œːlʏr
Noun
kjölur m (genitive singular kjalar, nominative plural kilir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kjölur | kjölurinn | kilir | kilirnir |
| accusative | kjöl | kjölinn | kili | kilina |
| dative | kili | kilinum | kjölum | kjölunum |
| genitive | kjalar | kjalarins | kjala | kjalanna |
Derived terms
terms derived from kjölur meaning keel
- kjöldraga
- kjölfar
- kjölrák
- kjölsljóð
- kjölstóð
- koma á réttan kjöl
- komast á kjöl
- leggja kjöl að skipi
- leika lausum kili, liggja lausum kili, vera á lausum kili
- sigla lausum kili
terms derived from kjölur meaning a book's spine
- lesa niður í kjölinn, lesa ofan í kjölinn
- rannsaka niður í kjölinn, rannsaka ofan í kjölinn