klaarzetten

Dutch

Etymology

From klaar +‎ zetten.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

klaarzetten

  1. to set up, put in place (by way of preparation), make ready for use

Conjugation

Conjugation of klaarzetten (weak, separable)
infinitive klaarzetten
past singular zette klaar
past participle klaargezet
infinitive klaarzetten
gerund klaarzetten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zet klaar zette klaar klaarzet klaarzette
2nd person sing. (jij) zet klaar zette klaar klaarzet klaarzette
2nd person sing. (u) zet klaar zette klaar klaarzet klaarzette
2nd person sing. (gij) zet klaar zette klaar klaarzet klaarzette
3rd person singular zet klaar zette klaar klaarzet klaarzette
plural zetten klaar zetten klaar klaarzetten klaarzetten
subjunctive sing.1 zette klaar zette klaar klaarzette klaarzette
subjunctive plur.1 zetten klaar zetten klaar klaarzetten klaarzetten
imperative sing. zet klaar
imperative plur.1 zet klaar
participles klaarzettend klaargezet
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.