klamp
Swedish
Etymology 1
Inherited from Proto-Germanic *klumpô. Cognate with Latin globus. Doublet of klabb, klimp, and klump.
Noun
klamp c
- a chunk (of material, often wood or metal)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | klamp | klamps |
| definite | klampen | klampens | |
| plural | indefinite | klampar | klampars |
| definite | klamparna | klamparnas |
Derived terms
- kylklamp (“ice pack, freezer pack”)
Etymology 2
Deverbal from klampa.
Noun
klamp n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | klamp | klamps |
| definite | klampet | klampets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
Further reading
- klamp in Svenska Akademiens ordböcker
- klamp in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)