klangfärg

Swedish

Etymology

klang +‎ färg

Noun

klangfärg c

  1. timbre (of a sound, indepedent of its pitch and volume)

Declension

Declension of klangfärg
nominative genitive
singular indefinite klangfärg klangfärgs
definite klangfärgen klangfärgens
plural indefinite klangfärger klangfärgers
definite klangfärgerna klangfärgernas

References