klapwieken
Dutch
FWOTD – 11 May 2016
Etymology
Compound of klappen (“to clap, to flap”) + wieken (“to use wings”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɑpˌʋi.kə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: klap‧wie‧ken
Verb
klapwieken
- (transitive, intransitive) to flap one's wings
- 2014 July 22, “Zelfs de hemel huilt”, in De Telegraaf:
- Twee meeuwen klapwieken krijsend over de hoofden van de journalisten, vechtend om een overgebleven frietje.
- (please add an English translation of this quotation)
- 2015 October 15, Tim Kraaijvanger, “Gedrag van vogels kan gebruikt worden als weersvoorspelling”, in Scientas.nl:
- Zo maken grote vogels – zoals vale gieren – slim gebruik van thermiek om hoogte te winnen zonder hun vleugels te hoeven klapwieken.
- (please add an English translation of this quotation)
- (intransitive, figurative) to alternate, to undulate, usually shifting rapidly between extremes
- 2015 October 8, “Jubileumrevue Kommer en Kwel”, in Sneeker Nieuwsblad:
- Kortom, de emoties klapwieken heen en weer tussen jankende pret en huilend plezier!
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
| Conjugation of klapwieken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klapwieken | |||
| past singular | klapwiekte | |||
| past participle | geklapwiekt | |||
| infinitive | klapwieken | |||
| gerund | klapwieken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | klapwiek | klapwiekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | klapwiekt, klapwiek2 | klapwiekte | ||
| 2nd person sing. (u) | klapwiekt | klapwiekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | klapwiekt | klapwiekte | ||
| 3rd person singular | klapwiekt | klapwiekte | ||
| plural | klapwieken | klapwiekten | ||
| subjunctive sing.1 | klapwieke | klapwiekte | ||
| subjunctive plur.1 | klapwieken | klapwiekten | ||
| imperative sing. | klapwiek | |||
| imperative plur.1 | klapwiekt | |||
| participles | klapwiekend | geklapwiekt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||