kleien
See also: Kleien
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɛi̯.ə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: klei‧en
- Rhymes: -ɛi̯ən
Etymology 1
From klei + -en (suffix indicating substances).
Adjective
kleien (not comparable)
Declension
| Declension of kleien | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kleien | |||
| inflected | kleien | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | — | |||
| indefinite | m./f. sing. | kleien | ||
| n. sing. | kleien | |||
| plural | kleien | |||
| definite | kleien | |||
| partitive | — | |||
Etymology 2
From klei + -en (denominative suffix).
Verb
kleien
- (transitive) to make out of clay
- (intransitive) to work or play with clay
- (intransitive) to defecate
- Synonym: poepen
Conjugation
| Conjugation of kleien (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kleien | |||
| past singular | kleide | |||
| past participle | gekleid | |||
| infinitive | kleien | |||
| gerund | kleien n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | klei | kleide | ||
| 2nd person sing. (jij) | kleit, klei2 | kleide | ||
| 2nd person sing. (u) | kleit | kleide | ||
| 2nd person sing. (gij) | kleit | kleide | ||
| 3rd person singular | kleit | kleide | ||
| plural | kleien | kleiden | ||
| subjunctive sing.1 | kleie | kleide | ||
| subjunctive plur.1 | kleien | kleiden | ||
| imperative sing. | klei | |||
| imperative plur.1 | kleit | |||
| participles | kleiend | gekleid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||