klucz

Inherited from Proto-Slavic *kľučь.

• IPA^(key): /ˈklut͡ʃ/
• Rhymes: -ut͡ʃ
• Syllabification: klucz

klucz m inan

1. key

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “klucz”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• “klucz”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂ
• Syllabification: klucz
• Homophone: Klucz

Inherited from Proto-Slavic *kľučь.

klucz m inan (diminutive kluczyk, related adjective kluczowy)

1. key (object designed to open and close a lock)
2. spanner, wrench
   1. (Przemyśl, blacksmithing) tool for unscrewing nuts
3. (education) key (any collection of solutions, explanations, or summaries)

   Synonym: bryk

4. (cryptography) key
5. (music) clef

   klucz basowy ― bass clef

   klucz tenorowy ― tenor clef

   klucz wiolinowy ― treble clef

6. (architecture) keystone

   Synonym: zwornik

7. (military, aviation) flight (unit)
8. (ornithology) V formation (V-shaped flight formation)
9. (linguistics) radical (element of a logogram)

   Synonyms: pierwiastek, radykał

10. (Podlachia, Jabłonna Lacka) part of a shadoof

See the etymology of the corresponding lemma form.

klucz

1. second-person singular imperative of kluczyć

• klucz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• klucz in Polish dictionaries at PWN
• klucz in PWN's encyclopedia
• Aleksander Saloni (1908) “klucz”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 335
• Hieronim Łopaciński (1892) “klucz”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 206