klunga
Swedish
Etymology
From Proto-Germanic *klinganą. Cognate of English cling. Compare origin of Danish klynge (“cluster”) and German Klüngel (“clique”). Doublet of klänga.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɵŋa/
Noun
klunga c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | klunga | klungas |
| definite | klungan | klungans | |
| plural | indefinite | klungor | klungors |
| definite | klungorna | klungornas |
Derived terms
- folkklunga
- trädklunga
- tätklunga
See also
References
- klunga in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- klunga in Svensk ordbok (SO)
- klunga in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- klunga in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)