knár

See also: knar

Icelandic

Etymology

Via Old Norse knár from Proto-Germanic *knawaz. Cognate with Crimean Gothic knau-.

Pronunciation

  • IPA(key): /kʰnauːr/
  • Rhymes: -auːr

Adjective

knár (comparative knárri, superlative knáastur)

  1. energetic
    Synonyms: röskur, duglegur, vaskur
  2. strong
    Synonym: sterkur

Declension

Positive forms of knár
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative knár kná knátt
accusative knáan knáa
dative knáum knárri knáu
genitive knás knárrar knás
plural masculine feminine neuter
nominative knáir knáar kná
accusative knáa
dative knáum
genitive knárra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative knái knáa knáa
acc/dat/gen knáa knáu
plural (all-case) knáu
Comparative forms of knár
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) knárri knárri knárra
plural (all-case) knárri
Superlative forms of knár
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative knáastur knáust knáast
accusative knáastan knáasta
dative knáustum knáastri knáustu
genitive knáasts knáastrar knáasts
plural masculine feminine neuter
nominative knáastir knáastar knáust
accusative knáasta
dative knáustum
genitive knáastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative knáasti knáasta knáasta
acc/dat/gen knáasta knáustu
plural (all-case) knáustu