kniezen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch cniesen. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
kniezen
- (dated) to whine, piss and moan
Conjugation
| Conjugation of kniezen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kniezen | |||
| past singular | kniesde | |||
| past participle | gekniesd | |||
| infinitive | kniezen | |||
| gerund | kniezen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | knies | kniesde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kniest, knies2 | kniesde | ||
| 2nd person sing. (u) | kniest | kniesde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kniest | kniesde | ||
| 3rd person singular | kniest | kniesde | ||
| plural | kniezen | kniesden | ||
| subjunctive sing.1 | knieze | kniesde | ||
| subjunctive plur.1 | kniezen | kniesden | ||
| imperative sing. | knies | |||
| imperative plur.1 | kniest | |||
| participles | kniezend | gekniesd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||