Norwegian Bokmål
Pronunciation
Noun
kniver m
- indefinite plural of kniv
Old Swedish
Etymology
From Old Norse knífr, from Proto-Germanic *knībaz.
Noun
knīver m
- knife
Declension
Declension of knīver (strong a-stem)
masculine
|
singular
|
plural
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
nominative
|
knīver
|
knīvrin
|
knīvar
|
knīvanir, knīvaner
|
accusative
|
knīv
|
knīvin
|
knīva
|
knīvana
|
dative
|
knīvi, knīve
|
knīvinum, knīvenom
|
knīvum, knīvom
|
knīvumin, knīvomen
|
genitive
|
knīvs
|
knīvsins
|
knīva
|
knīvanna
|
Descendants