knytning

Swedish

Etymology

From knyta +‎ -ning.

Noun

knytning c

  1. ligature, tying (the act of making a bow or knot)

Declension

Declension of knytning
nominative genitive
singular indefinite knytning knytnings
definite knytningen knytningens
plural indefinite knytningar knytningars
definite knytningarna knytningarnas

Further reading