kocakarı

Turkish

Etymology

Compound of koca +‎ karı.

Pronunciation

  • IPA(key): /koˈdʒa.ka.ɾɯ/
  • Hyphenation: ko‧ca‧ka‧rı

Noun

kocakarı (definite accusative kocakarıyı, plural kocakarılar)

  1. old woman
  2. (informal, derogatory) a person, especially a woman, who acts grumpy, stubborn and shrewish
  3. (slang) one's mother
    Synonym: anne

Declension

Declension of kocakarı
singular plural
nominative kocakarı kocakarılar
definite accusative kocakarıyı kocakarıları
dative kocakarıya kocakarılara
locative kocakarıda kocakarılarda
ablative kocakarıdan kocakarılardan
genitive kocakarının kocakarıların

Derived terms

  • kocakarı ilacı
  • kocakarı masalı
  • kocakarı soğuğu
  • kocakarı zırıltısı
  • kocakarılık

Further reading