koczowniczy

Polish

Etymology

From koczownik +‎ -y.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔ.t͡ʂɔvˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: ko‧czow‧ni‧czy

Adjective

koczowniczy (not comparable, derived adverb koczowniczo)

  1. nomadic (living a wandering life with no fixed abode)

Declension

Further reading

  • koczowniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koczowniczy in Polish dictionaries at PWN