kolerikus

Hungarian

Etymology

From scientific Latin cholericus.[1] With -ikus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkolɛrikuʃ]
  • Hyphenation: ko‧le‧ri‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective

kolerikus (comparative kolerikusabb, superlative legkolerikusabb)

  1. choleric (easily becoming angry)
    Synonyms: indulatos, ingerlékeny, lobbanékony

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative kolerikus kolerikusak
accusative kolerikusat kolerikusakat
dative kolerikusnak kolerikusaknak
instrumental kolerikussal kolerikusakkal
causal-final kolerikusért kolerikusakért
translative kolerikussá kolerikusakká
terminative kolerikusig kolerikusakig
essive-formal kolerikusként kolerikusakként
essive-modal
inessive kolerikusban kolerikusakban
superessive kolerikuson kolerikusakon
adessive kolerikusnál kolerikusaknál
illative kolerikusba kolerikusakba
sublative kolerikusra kolerikusakra
allative kolerikushoz kolerikusakhoz
elative kolerikusból kolerikusakból
delative kolerikusról kolerikusakról
ablative kolerikustól kolerikusaktól
non-attributive
possessive – singular
kolerikusé kolerikusaké
non-attributive
possessive – plural
kolerikuséi kolerikusakéi

Derived terms

  • kolerikusan
  • kolerikusság

See also

  • Appendix:Hungarian words ending in -ikus

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • kolerikus in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.