koloniseren
Danish
Verb
koloniseren
- gerund of kolonisere
- 1917, Christiania videnskabs-selskab, Forhandlinger i Videnskabs-selskabet i Christiania:
- Sagnet beretter os i afblegede træk denne Dorernes koloniseren af Athen.
- (please add an English translation of this quotation)
Dutch
Etymology
By surface analysis, kolonie + -iseren. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): /koː.loː.niˈzeː.rə(n)/
Audio: (file) - Rhymes: -eːrən
Verb
koloniseren
- (transitive) to colonise
Conjugation
| Conjugation of koloniseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | koloniseren | |||
| past singular | koloniseerde | |||
| past participle | gekoloniseerd | |||
| infinitive | koloniseren | |||
| gerund | koloniseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | koloniseer | koloniseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | koloniseert, koloniseer2 | koloniseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | koloniseert | koloniseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | koloniseert | koloniseerde | ||
| 3rd person singular | koloniseert | koloniseerde | ||
| plural | koloniseren | koloniseerden | ||
| subjunctive sing.1 | kolonisere | koloniseerde | ||
| subjunctive plur.1 | koloniseren | koloniseerden | ||
| imperative sing. | koloniseer | |||
| imperative plur.1 | koloniseert | |||
| participles | koloniserend | gekoloniseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||