kombini

Esperanto

Etymology

From Italian combinare, French combiner, German kombinieren, English combine, Russian комбини́ровать (kombinírovatʹ), Polish kombinować, all from Late Latin combīnō (I combine, unite).

Pronunciation

  • IPA(key): /komˈbini/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ini
  • Hyphenation: kom‧bi‧ni

Verb

kombini (present kombinas, past kombinis, future kombinos, conditional kombinus, volitive kombinu)

  1. (transitive) To join or merge to form a single unit or substance; to amalgamate, merge.
    Kombinu la farunon kun la margarino kaj salo.
    Combine the flour with the margarine and salt.
  2. (transitive) To unite for a common purpose; to cooperate, collaborate.
    Instruistaroj kombinis por trakti diversajn problemojn.
    Groups of teachers combined to tackle a variety of problems.

Conjugation

Conjugation of kombini
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kombinas kombinis kombinos
active participle kombinanta kombinantaj kombininta kombinintaj kombinonta kombinontaj
acc. kombinantan kombinantajn kombinintan kombinintajn kombinontan kombinontajn
passive participle kombinata kombinataj kombinita kombinitaj kombinota kombinotaj
acc. kombinatan kombinatajn kombinitan kombinitajn kombinotan kombinotajn
nominal active participle kombinanto kombinantoj kombininto kombinintoj kombinonto kombinontoj
acc. kombinanton kombinantojn kombininton kombinintojn kombinonton kombinontojn
nominal passive participle kombinato kombinatoj kombinito kombinitoj kombinoto kombinotoj
acc. kombinaton kombinatojn kombiniton kombinitojn kombinoton kombinotojn
adverbial active participle kombinante kombininte kombinonte
adverbial passive participle kombinate kombinite kombinote
infinitive kombini imperative kombinu conditional kombinus

Derived terms

  • kombinado
  • kombinaĵo
  • kombiniĝi
  • kombinilo
  • kombinumo
  • lineara kombinaĵo
  • malkombini
  • rekombiniĝo

See also