konletan

Volapük

Etymology

From konlet +‎ -an.

Noun

konletan (nominative plural konletans)

  1. collector
    • 1946, “Nuns”, in Volapükagased pro Nedänapükans, page 34:
      Söl: ‚Tarnow’ äbinom konletan zilik dinas valik teföl valemapükis valasotik. Bukem valemapükik omik, kel äbinon ba gretikün un Deutän, ye pedistukon ti löliko.
      Mr. Tarnow was an industrious collector of all things in the field of world languages. His library, which was probably the largest in Germany, has, however, been almost completely destroyed.

Declension

Declension of konletan
singular plural
nominative konletan konletans
genitive konletana konletanas
dative konletane konletanes
accusative konletani konletanis
vocative 1 o konletan! o konletans!
predicative 2 konletanu konletanus

1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only