kontent
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔn.tɛnt/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔntɛnt
- Syllabification: kon‧tent
Etymology 1
Adjective
kontent (comparative bardziej kontent, superlative najbardziej kontent, no derived adverb)
- (dated, literary) content (satisfied, pleased, contented)
- Synonyms: ukontentowany, zadowolony
Declension
Declension of kontent (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | kontent | kontenta | kontente | kontenci | kontente | |
| genitive | kontentego | kontentej | kontentego | kontentych | ||
| dative | kontentemu | kontentej | kontentemu | kontentym | ||
| accusative | kontentego | kontent | kontentą | kontente | kontentych | kontente |
| instrumental | kontentym | kontentą | kontentym | kontentymi | ||
| locative | kontentym | kontentej | kontentym | kontentych | ||
Related terms
adjective
nouns
- kontentacja
- ukontentowanie
verbs
- kontentować impf
- ukontentować pf
Etymology 2
Borrowed from English content.
Alternative forms
Noun
kontent m inan
Declension
Declension of kontent
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kontent | kontenty |
| genitive | kontentu | kontentów |
| dative | kontentowi | kontentom |
| accusative | kontent | kontenty |
| instrumental | kontentem | kontentami |
| locative | kontencie | kontentach |
| vocative | kontencie | kontenty |