ukontentowany

Polish

Etymology

From ukontentować +‎ -any.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.kɔn.tɛn.tɔˈva.nɘ/
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: u‧kon‧ten‧to‧wa‧ny

Adjective

ukontentowany (comparative bardziej ukontentowany, superlative najbardziej ukontentowany, no derived adverb)

  1. (dated, literary) content (satisfied, pleased, contented)
    Synonyms: kontent, zadowolony

Declension

Declension of ukontentowany (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative ukontentowany ukontentowana ukontentowane ukontentowani ukontentowane
genitive ukontentowanego ukontentowanej ukontentowanego ukontentowanych
dative ukontentowanemu ukontentowanej ukontentowanemu ukontentowanym
accusative ukontentowanego ukontentowany ukontentowaną ukontentowane ukontentowanych ukontentowane
instrumental ukontentowanym ukontentowaną ukontentowanym ukontentowanymi
locative ukontentowanym ukontentowanej ukontentowanym ukontentowanych
adjective
nouns
  • kontentacja
  • ukontentowanie
verbs

Participle

ukontentowany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of ukontentować

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.