kontjeneuken
Dutch
Etymology
From kontje (“arse, bottom (diminutive)”) + neuken (“to fuck, have intercourse”).
Verb
kontjeneuken
- (vulgar) alternative form of kontneuken (“to fuck anally”)
Conjugation
| Conjugation of kontjeneuken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kontjeneuken | |||
| past singular | kontjeneukte | |||
| past participle | gekontjeneukt | |||
| infinitive | kontjeneuken | |||
| gerund | kontjeneuken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kontjeneuk | kontjeneukte | ||
| 2nd person sing. (jij) | kontjeneukt, kontjeneuk2 | kontjeneukte | ||
| 2nd person sing. (u) | kontjeneukt | kontjeneukte | ||
| 2nd person sing. (gij) | kontjeneukt | kontjeneukte | ||
| 3rd person singular | kontjeneukt | kontjeneukte | ||
| plural | kontjeneuken | kontjeneukten | ||
| subjunctive sing.1 | kontjeneuke | kontjeneukte | ||
| subjunctive plur.1 | kontjeneuken | kontjeneukten | ||
| imperative sing. | kontjeneuk | |||
| imperative plur.1 | kontjeneukt | |||
| participles | kontjeneukend | gekontjeneukt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||