kontrafaktar

Ido

Etymology

Borrowed from English counterfeitFrench contrefaireItalian contraffareSpanish contrahacer, with the latter part based on Latin factus (compare obsolete French contrefaction). Equivalent to kontre- + facar.

Pronunciation

  • IPA(key): /kontrafakˈtar/

Verb

kontrafaktar (present kontrafaktas, past kontrafaktis, future kontrafaktos, conditional kontrafaktus, imperative kontrafaktez)

  1. (transitive) to counterfeit (money)
  2. (transitive) to forge (a signature)
  3. (transitive) to make bootleg products

Conjugation

Conjugation of kontrafaktar
present past future
infinitive kontrafaktar kontrafaktir kontrafaktor
tense kontrafaktas kontrafaktis kontrafaktos
conditional kontrafaktus
imperative kontrafaktez
adjective active participle kontrafaktanta kontrafaktinta kontrafaktonta
adverbial active participle kontrafaktante kontrafaktinte kontrafaktonte
nominal
active participle
singular kontrafaktanto kontrafaktinto kontrafaktonto
plural kontrafaktanti kontrafaktinti kontrafaktonti
adjective passive participle kontrafaktata kontrafaktita kontrafaktota
adverbial passive participle kontrafaktate kontrafaktite kontrafaktote
nominal
passive participle
singular kontrafaktato kontrafaktito kontrafaktoto
plural kontrafaktati kontrafaktiti kontrafaktoti

Derived terms

  • kontrafakturo (counterfeit; forgery (made); bootleg)