konur
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰɔːnʏr/
- Rhymes: -ɔːnʏr
Noun
konur f
- inflection of kona:
- indefinite nominative plural
- indefinite accusative plural
Old Norse
Noun
konur
- nominative/accusative plural of kona
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /kɔnuɾ/
- Hyphenation: ko‧nur
Etymology 1
Inherited from Ottoman Turkish قوڭور (koñur, “brown horse; swarthy”), from Proto-Turkic *koŋur (“brown”).
Noun
konur (definite accusative konuru, plural konurlar)
- (dated, otherwise dialectal) brown
- Synonym: kahverengi
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konur | konurlar |
| definite accusative | konuru | konurları |
| dative | konura | konurlara |
| locative | konurda | konurlarda |
| ablative | konurdan | konurlardan |
| genitive | konurun | konurların |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
konur
- third-person singular indicative aorist of konmak