koolleensanoma
Ingrian
Etymology
From koolleen (“of death”) + sanoma (“omen”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkoːlːeːnˌsɑnomɑ/, [ˈkoːɫːe̞nˌs̠ɑno̞m]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkoːlːeːnˌsɑnomɑ/, [ˈko̝ːɫːe̝ːnˌʒ̥ɑno̞mɑ]
- Rhymes: -ɑnom, -ɑnomɑ
- Hyphenation: kool‧leen‧sa‧no‧ma
Noun
koolleensanoma
Declension
| Declension of koolleensanoma (type 3/koira, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | koolleensanoma | koolleensanomat |
| genitive | koolleensanoman | koolleensanomiin |
| partitive | koolleensanomaa | koolleensanomia |
| illative | koolleensanomaa | koolleensanomii |
| inessive | koolleensanomaas | koolleensanomiis |
| elative | koolleensanomast | koolleensanomist |
| allative | koolleensanomalle | koolleensanomille |
| adessive | koolleensanomaal | koolleensanomiil |
| ablative | koolleensanomalt | koolleensanomilt |
| translative | koolleensanomaks | koolleensanomiks |
| essive | koolleensanomanna, koolleensanomaan | koolleensanominna, koolleensanomiin |
| exessive1) | koolleensanomant | koolleensanomint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 202