koordinál

Hungarian

Etymology

From Latin coordinare.[1] With the verb-forming suffix -ál.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkoordinaːl]
  • Hyphenation: ko‧or‧di‧nál
  • Rhymes: -aːl

Verb

koordinál

  1. (transitive) to coordinate

Conjugation

Conjugation of koordinál
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. koordinálok koordinálsz koordinál koordinálunk koordináltok koordinálnak
def. koordinálom koordinálod koordinálja koordináljuk koordináljátok koordinálják
2nd obj koordinállak
past indef. koordináltam koordináltál koordinált koordináltunk koordináltatok koordináltak
def. koordináltam koordináltad koordinálta koordináltuk koordináltátok koordinálták
2nd obj koordináltalak
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. koordinálni fog.
archaic
preterite
indef. koordinálék koordinálál koordinála koordinálánk koordinálátok koordinálának
def. koordinálám koordinálád koordinálá koordinálánk koordinálátok koordinálák
2nd obj koordinálálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. koordinál vala, koordinált vala/volt.
archaic future indef. koordinálandok koordinálandasz koordináland koordinálandunk koordinálandotok koordinálandanak
def. koordinálandom koordinálandod koordinálandja koordinálandjuk koordinálandjátok koordinálandják
2nd obj koordinálandalak
condi­tional pre­sent indef. koordinálnék koordinálnál koordinálna koordinálnánk koordinálnátok koordinálnának
def. koordinálnám koordinálnád koordinálná koordinálnánk
(or koordinálnók)
koordinálnátok koordinálnák
2nd obj koordinálnálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. koordinált volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. koordináljak koordinálj or
koordináljál
koordináljon koordináljunk koordináljatok koordináljanak
def. koordináljam koordináld or
koordináljad
koordinálja koordináljuk koordináljátok koordinálják
2nd obj koordináljalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. koordinált légyen
infinitive koordinálni koordinálnom koordinálnod koordinálnia koordinálnunk koordinálnotok koordinálniuk
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
koordinálás koordináló koordinált koordinálandó koordinálva (koordinálván) koordináltat
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
Potential conjugation of koordinál
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. koordinálhatok koordinálhatsz koordinálhat koordinálhatunk koordinálhattok koordinálhatnak
def. koordinálhatom koordinálhatod koordinálhatja koordinálhatjuk koordinálhatjátok koordinálhatják
2nd obj koordinálhatlak
past indef. koordinálhattam koordinálhattál koordinálhatott koordinálhattunk koordinálhattatok koordinálhattak
def. koordinálhattam koordinálhattad koordinálhatta koordinálhattuk koordinálhattátok koordinálhatták
2nd obj koordinálhattalak
archaic
preterite
indef. koordinálhaték koordinálhatál koordinálhata koordinálhatánk koordinálhatátok koordinálhatának
def. koordinálhatám koordinálhatád koordinálhatá koordinálhatánk koordinálhatátok koordinálhaták
2nd obj koordinálhatálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. koordinálhat vala, koordinálhatott vala/volt.
archaic future indef. koordinálhatandok
or koordinálandhatok
koordinálhatandasz
or koordinálandhatsz
koordinálhatand
or koordinálandhat
koordinálhatandunk
or koordinálandhatunk
koordinálhatandotok
or koordinálandhattok
koordinálhatandanak
or koordinálandhatnak
def. koordinálhatandom
or koordinálandhatom
koordinálhatandod
or koordinálandhatod
koordinálhatandja
or koordinálandhatja
koordinálhatandjuk
or koordinálandhatjuk
koordinálhatandjátok
or koordinálandhatjátok
koordinálhatandják
or koordinálandhatják
2nd obj koordinálhatandalak
or koordinálandhatlak
condi­tional pre­sent indef. koordinálhatnék koordinálhatnál koordinálhatna koordinálhatnánk koordinálhatnátok koordinálhatnának
def. koordinálhatnám koordinálhatnád koordinálhatná koordinálhatnánk
(or koordinálhatnók)
koordinálhatnátok koordinálhatnák
2nd obj koordinálhatnálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. koordinálhatott volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. koordinálhassak koordinálhass or
koordinálhassál
koordinálhasson koordinálhassunk koordinálhassatok koordinálhassanak
def. koordinálhassam koordinálhasd or
koordinálhassad
koordinálhassa koordinálhassuk koordinálhassátok koordinálhassák
2nd obj koordinálhassalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. koordinálhatott légyen
infinitive (koordinálhatni) (koordinálhatnom) (koordinálhatnod) (koordinálhatnia) (koordinálhatnunk) (koordinálhatnotok) (koordinálhatniuk)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
koordinálható koordinálhatatlan (koordinálhatva / koordinálhatván)

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • koordinál in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.