korsfarare
Swedish
Etymology
kors + fara (“travel”) + -are. Cognate of German Kreuzfahrer, Norwegian Bokmål korsfarer.
Noun
korsfarare c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | korsfarare | korsfarares |
| definite | korsfararen | korsfararens | |
| plural | indefinite | korsfarare | korsfarares |
| definite | korsfararna | korsfararnas |