koteł

See also: kotel, Kotel, kötél, and Koteł

Polish

Etymology

From kot +‎ -eł.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɔ.tɛw/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtɛw
  • Syllabification: ko‧teł
  • Homophone: Koteł

Noun

koteł m animal

  1. (colloquial, humorous) cat (feline)
    Synonym: kot
    Coordinate term: pieseł

Declension

Declension of koteł
singular plural
nominative koteł koteły
genitive koteła kotełów
dative kotełowi kotełom
accusative koteła koteły
instrumental kotełem kotełami
locative kotele kotełach
vocative kotele koteły
adjective
nouns

Further reading

  • koteł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kotel at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.