kować
See also: kowác
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kovàti.
Pronunciation
Verb
kować impf
- (attested in Lesser Poland) to forge
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter][1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 128, 3:
- Na chrzebcze mogem kowaly sø grzeszny
- [Na chrzebcie mojem kowali są grzeszni]
- (attested in Greater Poland) to mint coins; to forge coins
- 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 39:
- Then falszerz nye kowal thych pyenyadzy falszywych
- [Ten fałszerz nie kował tych pieniędzy fałszywych]
- (attested in Greater Poland) to manacle, to shackle
- 1959 [1405], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 760, Poznań:
- Yaco na ftore postawene... yego *dzloweka ne cowal ane go na ranki dal
- [Jako na wtore postawienie... jego człowieka nie kował ani go na ręki dał]
Derived terms
nouns
- kowany wóz
Related terms
Descendants
- Polish: kuć
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- (Lesser Poland):
- (Western Lublin) IPA(key): [ˈkɔ.vat͡ɕ]
Verb
kować impf
- (intransitive, Western Lublin, Ponigwoda) synonym of kukać (“to cuckoo”)
- Na téj jedlinie zuzula kowala. ― A cuckoo bird was cuckooing on this fir tree.
- Kowájze, zuzulu, kowájze. ― Cuckoo, cuckoo bird, cuckoo.
Further reading
- Hieronim Łopaciński (1892) “kować”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 209