kować

See also: kowác

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kovàti.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /kɔvat͡ɕʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /kɔvat͡ɕʲ/

Verb

kować impf

  1. (attested in Lesser Poland) to forge
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 128, 3:
      Na chrzebcze mogem kowaly sø grzeszny
      [Na chrzebcie mojem kowali są grzeszni]
    1. (attested in Greater Poland) to mint coins; to forge coins
      • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 39:
        Then falszerz nye kowal thych pyenyadzy falszywych
        [Ten fałszerz nie kował tych pieniędzy fałszywych]
  2. (attested in Greater Poland) to manacle, to shackle
    • 1959 [1405], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 760, Poznań:
      Yaco na ftore postawene... yego *dzloweka ne cowal ane go na ranki dal
      [Jako na wtore postawienie... jego człowieka nie kował ani go na ręki dał]

Derived terms

nouns
  • kowany wóz

Descendants

  • Polish: kuć

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

Verb

kować impf

  1. (intransitive, Western Lublin, Ponigwoda) synonym of kukać (to cuckoo)
    Na téj jedlinie zuzula kowala.A cuckoo bird was cuckooing on this fir tree.
    Kowájze, zuzulu, kowájze.Cuckoo, cuckoo bird, cuckoo.

Further reading

  • Hieronim Łopaciński (1892) “kować”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 209