kowal

See also: Kowal and kował

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kovaľь. By surface analysis, kować +‎ -al.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɔ.val/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔval
  • Syllabification: ko‧wal
  • Homophone: Kowal

Noun

kowal m pers (female equivalent kowalka, diminutive kowalik)

  1. smith, blacksmith

Declension

Declension of kowal
singular plural
nominative kowal kowale
genitive kowala kowali
dative kowalowi kowalom
accusative kowala kowali
instrumental kowalem kowalami
locative kowalu kowalach
vocative kowalu kowale
adjectives
nouns
verbs

Noun

kowal m animal (diminutive kowalik)

  1. firebug (Pyrrhocoris apterus)
  2. (Far Masovian) diving beetle (any of beetle of the genus Dytiscus)
    Synonym: pływak

Declension

Declension of kowal
singular plural
nominative kowal kowale
genitive kowala kowali
dative kowalowi kowalom
accusative kowala kowale
instrumental kowalem kowalami
locative kowalu kowalach
vocative kowalu kowale

Further reading

  • kowal in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kowal in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kowal”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 111
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.