krášlit

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *krasiti. Cognate with Serbo-Croatian кра́сити, Bulgarian крася́ (krasjá), Russian кра́сить (krásitʹ), Old Church Slavonic красити (krasiti), Polish krasić.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkraːʃlɪt]

Verb

krášlit

  1. to beautify

Conjugation

Conjugation of krášlit
infinitive krášlit, krášliti active adjective krášlící


verbal noun krášlení passive adjective krášlený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person krášlím krášlíme krášleme
2nd person krášlíš krášlíte krášli krášlete
3rd person krášlí krášlí

The future tense: a combination of a future form of být + infinitive krášlit.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate krášlil krášlili krášlen krášleni
masculine inanimate krášlily krášleny
feminine krášlila krášlena
neuter krášlilo krášlila krášleno krášlena
transgressives present past
masculine singular krášle
feminine + neuter singular krášlíc
plural krášlíce

Further reading