Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krasiti.
Cognate with Serbo-Croatian кра́сити, Bulgarian крася́ (krasjá), Russian кра́сить (krásitʹ), Old Church Slavonic красити (krasiti), Polish krasić.
Pronunciation
Verb
krášlit
- to beautify
Conjugation
Conjugation of krášlit
infinitive
|
krášlit, krášliti
|
active adjective
|
krášlící
|
verbal noun
|
krášlení
|
passive adjective
|
krášlený
|
present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
1st person
|
krášlím |
krášlíme |
— |
krášleme
|
2nd person
|
krášlíš |
krášlíte |
krášli |
krášlete
|
3rd person
|
krášlí |
krášlí |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive krášlit.
participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
masculine animate
|
krášlil |
krášlili |
krášlen |
krášleni
|
masculine inanimate
|
krášlily |
krášleny
|
feminine
|
krášlila |
krášlena
|
neuter
|
krášlilo |
krášlila |
krášleno |
krášlena
|
transgressives
|
present
|
past
|
masculine singular
|
krášle |
—
|
feminine + neuter singular
|
krášlíc |
—
|
plural
|
krášlíce |
—
|
|
Further reading