Czech
Etymology
Inherited from Old Czech krásti, from Proto-Slavic *krasti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkraːst]
- Rhymes: -aːst
Verb
krást impf (perfective ukrást)
- (transitive) to steal
- Antonym: nekrást
Conjugation
Conjugation of krást
| infinitive
|
krást, krásti
|
active adjective
|
kradoucí
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
kradu |
krademe |
— |
kraďme
|
| 2nd person
|
kradeš |
kradete |
kraď |
kraďte
|
| 3rd person
|
krade |
kradou |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive krást.
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
krada |
—
|
| feminine + neuter singular
|
kradouc |
—
|
| plural
|
kradouce |
—
|
|
Derived terms
Further reading