krańcowy

Polish

Alternative forms

Etymology

From kraniec +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /kraɲˈt͡sɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: krań‧co‧wy

Adjective

krańcowy (not comparable, derived adverb krańcowo)

  1. (literary) on the end or edge
    Synonyms: graniczny, końcowy, przygraniczny
  2. (literary) extreme, ultimate, utmost, uttermost
    Synonyms: graniczny, końcowy, ostatni, skrajny

Declension

Declension of krańcowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative krańcowy krańcowa krańcowe krańcowi krańcowe
genitive krańcowego krańcowej krańcowego krańcowych
dative krańcowemu krańcowej krańcowemu krańcowym
accusative krańcowego krańcowy krańcową krańcowe krańcowych krańcowe
instrumental krańcowym krańcową krańcowym krańcowymi
locative krańcowym krańcowej krańcowym krańcowych

Derived terms

noun
  • krańcowość
noun

Further reading

  • krańcowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krańcowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.