kraba
Ingrian
Etymology
Borrowed from Russian краб (krab).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkrɑbɑ/, [ˈkrɑbɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkrɑbɑ/, [ˈkrɑb̥ɑ]
- Rhymes: -ɑbɑ
- Hyphenation: kra‧ba
Noun
kraba
- crab
- 1937, V. A. Tetjurev, translated by N. J. Molotsova, Loonnontiito oppikirja alkușkoulua vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 28:
- Kraban pihet välistää katkiijaat, mut kiiree kasvaat jällee.
- The pincers of a crab break from time to time, but they quickly grow back.
Declension
| Declension of kraba (type 3/kana, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kraba | krabat |
| genitive | kraban | krabboin |
| partitive | krabbaa | kraboja |
| illative | krabbaa | krabboi |
| inessive | krabas | krabois |
| elative | krabast | kraboist |
| allative | kraballe | kraboille |
| adessive | krabal | kraboil |
| ablative | krabalt | kraboilt |
| translative | krabaks | kraboiks |
| essive | krabanna, krabbaan | kraboinna, krabboin |
| exessive1) | krabant | kraboint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
See also
- krapu (“crayfish”)
Kavalan
Noun
kraba
- duck (domesticated or wild)
Lower Sorbian
Etymology
Borrowed from Middle Low German krabbe, from Proto-Germanic *krabbô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkraba/
Noun
kraba f