krajowy
See also: krajôwy
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /kraˈjɔ.vɘ/
- (Middle Polish) IPA(key): /kraˈjɔ.vɨ/
- (Greater Poland):
- (Kuyavia) IPA(key): /kraˈjɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: kra‧jo‧wy
Etymology 1
From kraj + -owy.[1] First attested in 1743.[2] Compare Kashubian krajowi, Silesian krajowy, and Slovincian krajôwy.
Adjective
krajowy (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of krajowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | krajowy | krajowa | krajowe | krajowi | krajowe | |
| genitive | krajowego | krajowej | krajowego | krajowych | ||
| dative | krajowemu | krajowej | krajowemu | krajowym | ||
| accusative | krajowego | krajowy | krajową | krajowe | krajowych | krajowe |
| instrumental | krajowym | krajową | krajowym | krajowymi | ||
| locative | krajowym | krajowej | krajowym | krajowych | ||
Derived terms
nouns
- Armia Krajowa
- droga krajowa
- produkt krajowy brutto
Etymology 2
Adjective
krajowy
References
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “krajowy”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Jędrzej Kitowicz (1971) [1743] Pamiętniki… (in Polish), page 116: “Zawsze przed królem pokazującym się na widok postępowało z laskami dwóch marszałków krajowych, a przynajmniej jeden, albo na jego miejscu znajdujący się przy królu pieczętarz koronny lub litewski; bez laski przynajmniej jednej nigdy król nie wychodził z apartamentów swoich na widok publiczny”
Further reading
- krajowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- krajowy in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “krajowy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “krajowy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “krajowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “krajowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 525
- krajowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Silesian
Etymology
From kraj + -owy. Compare Polish krajowy.
Pronunciation
- IPA(key): /kraˈjɔ.vɪ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɪ
- Syllabification: kra‧jo‧wy
Adjective
krajowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) nation, country; national; domestic (of, or pertaining to a particular country)
- (relational) coastal; shore, bank
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||||
| animate | inanimate | |||||||
| nominative | krajowy | krajowe | krajowŏ | krajowi | krajowe | |||
| genitive | krajowego | krajowyj | krajowych | |||||
| dative | krajowymu | krajowyj | krajowym | |||||
| accusative | krajowego | krajowy | krajowe | krajowõ | krajowych | krajowe | ||
| instrumental | krajowym | krajowōm | krajowymi | |||||
| locative | krajowym | krajowyj | krajowych | |||||
| vocative | krajowy | krajowe | krajowŏ | krajowi | krajowe | |||
Further reading
- krajowy in silling.org
- Aleksandra Wencel (2023) “krajowy”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 335