kraj

Inherited from Old Czech kraj, from Proto-Slavic *krajь.

• IPA^(key): [ˈkraj]

• Audio:

  (file)

kraj m inan

1. edge, periphery, outskirts
2. region

• “kraj”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “kraj”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “kraj”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025

Probably borrowed from Upper Sorbian kraj, from Proto-Slavic *krajь. Doublet of kšaj, which was inherited.

kraj m inan

1. region, land

   Synonym: kšaj

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “kraj”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “kraj”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag
• Lower Sorbian vocabulary. In: Haspelmath, M. & Tadmor, U. (eds.) World Loanword Database. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

Inherited from Proto-Slavic *krajь.

• IPA^(key): (13^th CE) /ˈkraj/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈkraj/

kraj m inan

1. edge, boundary, end (boundary line of a surface)
2. (chiefly in the plural) borderland
3. landscape, area, territory, country

• Czech: kraj

• Jan Gebauer (1903–1916) “kraj”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění

Inherited from Proto-Slavic *krajь. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kraːj/
• IPA^(key): (15^th CE) /krɒj/

kraj m inan

1. (attested in Lesser Poland) border (edge of a territory)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 2, 8:

     Dam cy... w trzimane twoie craie zemske (terminos terrae)

     [Dam ci... w trzymanie twoje kraje ziemskie (terminos terrae)]

   • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], section 13,11:

     Wiswolyl sobye Loth kray (regionem) podle Yordana

     [Wyzwolił sobie Lot kraj (regionem) podle Jordana]

2. (attested in Lesser Poland) edge, boundary, end (boundary line of a surface)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[3], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 132, 3:

     Yasz stanpa w kray odzena gego (quod descendit in oram vestimenti eius)

     [Jaż zstąpa w kraj odzienia jego (quod descendit in oram vestimenti eius)]

   • 1880-1894 [Fifteenth century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎^[4], volume V, page 266:

     Ab oriente, hoc est ab illa plaga mundi, od onego krayv szwyatha, ubi sol oritur

     [Ab oriente, hoc est ab illa plaga mundi, od onego kraju świata, ubi sol oritur]

• Polish: kraj
• Silesian: kraj

• Boryś, Wiesław (2005) “kraj”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “kraj”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “kraj”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kraj”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -aj
• Syllabification: kraj

Inherited from Old Polish kraj.

kraj m inan (related adjective krajowy)

1. country (territory of a nation)

   Synonyms: kraina, państwo

2. (government) krai (administrative division of some countries)
3. (chiefly dated or archaic or dialectal, Lasovia) edge, boundary, end (boundary line of a surface)

   Synonym: skraj

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), kraj is one of the most used words in Polish, appearing 107 times in scientific texts, 193 times in news, 205 times in essays, 37 times in fiction, and 19 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 561 times, making it the 83rd most common word in a corpus of 500,000 words.^[1]

See the etymology of the corresponding lemma form.

kraj

1. second-person singular imperative of krajać

• kraj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kraj in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kraj”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “KRAJ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 6 September 2010
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kraj”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “kraj”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kraj”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 522
• Oskar Kolberg (1865) “kraj”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 262

Inherited from Proto-Slavic *krajь, possibly from Proto-Indo-European *kroh₁(y)-.

• IPA^(key): /krâːj/
• Rhymes: -âːj

krȃj m inan (Cyrillic spelling кра̑ј)

1. end, ending
2. rim, edge, verge
3. region, area
4. landscape, scenery
5. (archaic) land, shore

Inherited from Proto-Slavic *krajь.

• IPA^(key): /krâj/

krȁj (Cyrillic spelling кра̏ј) [with genitive]

1. near, next to, beside (= pȍred, pȍkraj, dȍ)

   Dođi, s(j)edni kraj mene. ― Come, sit next to me.

2. past, by (= pȍred, pȍkraj)

   Metak je proletio točno kraj mene. ― The bullet flew right by me.

3. (proscribed) in spite of, despite (= ȕprkos/ȕsprkos, pȍred)

   I kraj svega toga, preživio sam. ― And despite all of it, I survived.

Inherited from Old Polish kraj.

• IPA^(key): /ˈkraj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aj
• Syllabification: kraj

kraj m inan

1. country (territory of a nation)

   Synonyms: regiōn, krajina, państwo

2. edge, boundary, end (boundary line of a surface)
3. (government) krai (administrative division of some countries)

   Synonyms: rant, brzyg

   Antonym: postrzodek

• kraj in silling.org

Inherited from Proto-Slavic *krajь.

• IPA^(key): [kraj]

kraj m inan (relational adjective krajový or krajský, diminutive krajíček)

1. edge
2. end
3. region

• “kraj”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025

Inherited from Proto-Slavic *krajь.

• IPA^(key): /kráj/

krȁj m inan

1. place (location, position)
2. town, village or place

   Iz katerega kraja si ravnokar prišel? ― What place have you just come from?

3. end or beginning

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.

Masculine inan., soft o-stem
nom. sing.	kràj
gen. sing.	krája
	singular	dual	plural
nominative (imenovȃlnik)	kràj	krája	kráji
genitive (rodȋlnik)	krája	krájev	krájev
dative (dajȃlnik)	kráju	krájema	krájem
accusative (tožȋlnik)	kràj	krája	kráje
locative (mẹ̑stnik)	kráju	krájih	krájih
instrumental (orọ̑dnik)	krájem	krájema	kráji

• “kraj”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025

Inherited from Proto-Slavic *krajь.

kraj m inan

1. country, land

• → Lower Sorbian: kraj

• “kraj” in Soblex