krajny

Inherited from Proto-Slavic *krajьnъ. By surface analysis, kraj +‎ -ny.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kra(ː)jniː/
• IPA^(key): (15^th CE) /krajni/, /krɒjni/

krajny

1. extreme, final, terminal, utmost

   Synonym: skrajny

   • 1471, Jan Łoś, editor, Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, published 1901:

     Kv kraynemv ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)

     Ku krajnemu ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)

• Polish: krajny (obsolete)

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “krajny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish krajny. By surface analysis, kraj +‎ -ny.

• IPA^(key): /ˈkraj.nɘ/
• Rhymes: -ajnɘ
• Syllabification: kraj‧ny
• Homophone: Krajny

krajny (comparative krajniejszy, superlative najkrajniejszy, derived adverb krajnie)

1. (obsolete) extreme, terminal, utmost

   Synonyms: krańcowy, skrajny

• krajny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “krajny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]