kronika

See also: krónika and krönika

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech kronika, from Latin chronica.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkronɪka]

Noun

kronika f

  1. chronicle (a written account of events and when they happened, ordered by time)

Declension

Derived terms

Further reading

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /kroˈnika/
  • Rhymes: -ika
  • Hyphenation: kro‧ni‧ka

Adjective

kronika (accusative singular kronikan, plural kronikaj, accusative plural kronikajn)

  1. chronic

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin chronica, from Ancient Greek χρονῐκός (khronĭkós).

Pronunciation

  • IPA(key): (prescriptive) /ˈkrɔ.ɲi.ka/, (colloquial) /krɔˈɲi.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲika, -ika
  • Syllabification: kro‧ni‧ka

Noun

kronika f

  1. chronicle (written account of events)
    Synonyms: dziejopis, dziejopismo

Declension

Derived terms

adjective
  • kronikalny
adjective
  • kronikarski
adverb
  • kronikarsko
nouns
  • kronikarka
  • kronikarstwo

Further reading

  • kronika in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kronika in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Alternative forms

Etymology

From Latin chronica, from Ancient Greek χρονικά (khroniká).

Pronunciation

  • IPA(key): /krǒnika/
  • Hyphenation: kro‧ni‧ka

Noun

krònika f (Cyrillic spelling кро̀ника)

  1. (Croatia) chronicle
    Synonyms: lȅtopīs, ljȅtopīs

Declension

Declension of kronika
singular plural
nominative kronika kronike
genitive kronike kronika
dative kronici kronikama
accusative kroniku kronike
vocative kroniko kronike
locative kronici kronikama
instrumental kronikom kronikama

Derived terms

References

  • kronika”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025