kronika
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech kronika, from Latin chronica.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkronɪka]
Noun
kronika f
- chronicle (a written account of events and when they happened, ordered by time)
Declension
Derived terms
Further reading
- “kronika”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “kronika”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “kronika”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /kroˈnika/
- Rhymes: -ika
- Hyphenation: kro‧ni‧ka
Adjective
kronika (accusative singular kronikan, plural kronikaj, accusative plural kronikajn)
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin chronica, from Ancient Greek χρονῐκός (khronĭkós).
Pronunciation
- IPA(key): (prescriptive) /ˈkrɔ.ɲi.ka/, (colloquial) /krɔˈɲi.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔɲika, -ika
- Syllabification: kro‧ni‧ka
Noun
kronika f
- chronicle (written account of events)
- Synonyms: dziejopis, dziejopismo
Declension
Declension of kronika
Derived terms
adjective
- kronikalny
noun
Related terms
adjective
- kronikarski
adverb
- kronikarsko
nouns
- kronikarka
- kronikarstwo
Further reading
- kronika in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kronika in Polish dictionaries at PWN
Serbo-Croatian
Alternative forms
Etymology
From Latin chronica, from Ancient Greek χρονικά (khroniká).
Pronunciation
- IPA(key): /krǒnika/
- Hyphenation: kro‧ni‧ka
Noun
krònika f (Cyrillic spelling кро̀ника)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kronika | kronike |
| genitive | kronike | kronika |
| dative | kronici | kronikama |
| accusative | kroniku | kronike |
| vocative | kroniko | kronike |
| locative | kronici | kronikama |
| instrumental | kronikom | kronikama |
Derived terms
References
- “kronika”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025