krušit

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *krušiti.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkruʃɪt]

Verb

krušit impf

  1. (archaic) to crush, to shatter
    Synonym: drtit
    Květ, jejž pod kolesy kruší vůz vítěze.(please add an English translation of this usage example)
  2. (literary) to trouble, to afflict
    Synonyms: trápit, trýznit, sužovat
    Stařenu kruší nemoc.The old woman is afflicted by an illness.

Conjugation

Conjugation of krušit
infinitive krušit, krušiti active adjective krušící


verbal noun krušení passive adjective krušený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person kruším krušíme krušme
2nd person krušíš krušíte kruš krušte
3rd person kruší kruší

The future tense: a combination of a future form of být + infinitive krušit.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate krušil krušili krušen krušeni
masculine inanimate krušily krušeny
feminine krušila krušena
neuter krušilo krušila krušeno krušena
transgressives present past
masculine singular kruše
feminine + neuter singular krušíc
plural krušíce

Further reading