książęcy

Polish

Etymology

From książę +‎ -y.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɕɔw̃ˈʐɛn.t͡sɘ/, /kɕɔnˈʐɛn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡sɘ
  • Syllabification: ksią‧żę‧cy

Adjective

książęcy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) princes; princely (relating to a prince)

Declension

Declension of książęcy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative książęcy książęca książęce książęcy książęce
genitive książęcego książęcej książęcego książęcych
dative książęcemu książęcej książęcemu książęcym
accusative książęcego książęcy książęcą książęce książęcych książęce
instrumental książęcym książęcą książęcym książęcymi
locative książęcym książęcej książęcym książęcych

Further reading

  • książęcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • książęcy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.