kształcenie
Polish
Etymology
From kształcić (“to educate”) + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /kʂtawˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: kształ‧ce‧nie
Noun
kształcenie n
- verbal noun of kształcić
Declension
Declension of kształcenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | kształcenie |
| genitive | kształcenia |
| dative | kształceniu |
| accusative | kształcenie |
| instrumental | kształceniem |
| locative | kształceniu |
| vocative | kształcenie |
Related terms
adjectives
- kształcący
- kształceniowy
- kształcony
adverb
- kształcąco
nouns
- kształceniowość
- kształciciel
verb
Further reading
- kształcenie in Polish dictionaries at PWN