kulna

See also: kůlna

Icelandic

Verb

The template Template:is-verb does not use the parameter(s):
1=kulnaði
2=kulnað
Please see Module:checkparams for help with this warning.

kulna

  1. to become colder, cool, cool down

Conjugation

kulna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur kulna
supine sagnbót kulnað
present participle
kulnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kulna kulnaði kulni kulnaði
þú kulnar kulnaðir kulnir kulnaðir
hann, hún, það kulnar kulnaði kulni kulnaði
plural við kulnum kulnuðum kulnum kulnuðum
þið kulnið kulnuðuð kulnið kulnuðuð
þeir, þær, þau kulna kulnuðu kulni kulnuðu
imperative boðháttur
singular þú kulna (þú), kulnaðu
plural þið kulnið (þið), kulniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kulnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kulnaður kulnuð kulnað kulnaðir kulnaðar kulnuð
accusative
(þolfall)
kulnaðan kulnaða kulnað kulnaða kulnaðar kulnuð
dative
(þágufall)
kulnuðum kulnaðri kulnuðu kulnuðum kulnuðum kulnuðum
genitive
(eignarfall)
kulnaðs kulnaðrar kulnaðs kulnaðra kulnaðra kulnaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kulnaði kulnaða kulnaða kulnuðu kulnuðu kulnuðu
accusative
(þolfall)
kulnaða kulnuðu kulnaða kulnuðu kulnuðu kulnuðu
dative
(þágufall)
kulnaða kulnuðu kulnaða kulnuðu kulnuðu kulnuðu
genitive
(eignarfall)
kulnaða kulnuðu kulnaða kulnuðu kulnuðu kulnuðu

Further reading

Scanian

Etymology

From Old Norse kólna.

Pronunciation

  • IPA(key): [kø̀ʉːlna]

Verb

kulna (preterite singular kulnade, supine kulnað)

  1. to become colder, cool, cool down
  2. to become stiff, stiffen, solidify

Swedish

Adjective

kulna

  1. inflection of kulen:
    1. definite singular
    2. plural