Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish قوروجی, قوریجی (kurucu), kur- (“to found”) + -ucu. Compare Azerbaijani qurucu (“founder”).
Pronunciation
Noun
kurucu (definite accusative kurucuyu, plural kurucular)
- founder
Declension
Declension of kurucu
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kurucu
|
kurucular
|
| definite accusative
|
kurucuyu
|
kurucuları
|
| dative
|
kurucuya
|
kuruculara
|
| locative
|
kurucuda
|
kurucularda
|
| ablative
|
kurucudan
|
kuruculardan
|
| genitive
|
kurucunun
|
kurucuların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucum
|
kurucularım
|
| 2nd singular
|
kurucun
|
kurucuların
|
| 3rd singular
|
kurucusu
|
kurucuları
|
| 1st plural
|
kurucumuz
|
kurucularımız
|
| 2nd plural
|
kurucunuz
|
kurucularınız
|
| 3rd plural
|
kurucuları
|
kurucuları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucumu
|
kurucularımı
|
| 2nd singular
|
kurucunu
|
kurucularını
|
| 3rd singular
|
kurucusunu
|
kurucularını
|
| 1st plural
|
kurucumuzu
|
kurucularımızı
|
| 2nd plural
|
kurucunuzu
|
kurucularınızı
|
| 3rd plural
|
kurucularını
|
kurucularını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucuma
|
kurucularıma
|
| 2nd singular
|
kurucuna
|
kurucularına
|
| 3rd singular
|
kurucusuna
|
kurucularına
|
| 1st plural
|
kurucumuza
|
kurucularımıza
|
| 2nd plural
|
kurucunuza
|
kurucularınıza
|
| 3rd plural
|
kurucularına
|
kurucularına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucumda
|
kurucularımda
|
| 2nd singular
|
kurucunda
|
kurucularında
|
| 3rd singular
|
kurucusunda
|
kurucularında
|
| 1st plural
|
kurucumuzda
|
kurucularımızda
|
| 2nd plural
|
kurucunuzda
|
kurucularınızda
|
| 3rd plural
|
kurucularında
|
kurucularında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucumdan
|
kurucularımdan
|
| 2nd singular
|
kurucundan
|
kurucularından
|
| 3rd singular
|
kurucusundan
|
kurucularından
|
| 1st plural
|
kurucumuzdan
|
kurucularımızdan
|
| 2nd plural
|
kurucunuzdan
|
kurucularınızdan
|
| 3rd plural
|
kurucularından
|
kurucularından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucumun
|
kurucularımın
|
| 2nd singular
|
kurucunun
|
kurucularının
|
| 3rd singular
|
kurucusunun
|
kurucularının
|
| 1st plural
|
kurucumuzun
|
kurucularımızın
|
| 2nd plural
|
kurucunuzun
|
kurucularınızın
|
| 3rd plural
|
kurucularının
|
kurucularının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kurucuyum
|
kurucularım
|
| 2nd singular
|
kurucusun
|
kurucularsın
|
| 3rd singular
|
kurucu
kurucudur
|
kurucular
kuruculardır
|
| 1st plural
|
kurucuyuz
|
kurucularız
|
| 2nd plural
|
kurucusunuz
|
kurucularsınız
|
| 3rd plural
|
kurucular
|
kuruculardır
|
|
References
- Redhouse, James W. (1890) “قوریجی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1486a
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN