Old Norse
Etymology
From kviðr + -ugr.
Adjective
kviðugr
- pregnant
Declension
Strong declension of kviðugr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kviðugr
|
kviðug
|
kviðugt
|
| accusative
|
kviðgan
|
kviðga
|
kviðugt
|
| dative
|
kviðgum
|
kviðugri
|
kviðgu
|
| genitive
|
kviðugs
|
kviðugrar
|
kviðugs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kviðgir
|
kviðgar
|
kviðug
|
| accusative
|
kviðga
|
kviðgar
|
kviðug
|
| dative
|
kviðgum
|
kviðgum
|
kviðgum
|
| genitive
|
kviðugra
|
kviðugra
|
kviðugra
|
Weak declension of kviðugr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kviðgi
|
kviðga
|
kviðga
|
| accusative
|
kviðga
|
kviðgu
|
kviðga
|
| dative
|
kviðga
|
kviðgu
|
kviðga
|
| genitive
|
kviðga
|
kviðgu
|
kviðga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
kviðgu
|
kviðgu
|
kviðgu
|
| accusative
|
kviðgu
|
kviðgu
|
kviðgu
|
| dative
|
kviðgum
|
kviðgum
|
kviðgum
|
| genitive
|
kviðgu
|
kviðgu
|
kviðgu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “kviðugr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 254; also available at the Internet Archive