kwijtlopen

Dutch

Etymology

From kwijt (“gone, lost”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʋɛi̯tˌloːpə(n)/
  • Hyphenation: kwijt‧lo‧pen

Verb

kwijtlopen

  1. to get lost while walking
  2. to outrun, to escape from someone chasing you

Conjugation

Conjugation of kwijtlopen (strong class 7, separable)
infinitive kwijtlopen
past singular liep kwijt
past participle kwijtgelopen
infinitive kwijtlopen
gerund kwijtlopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop kwijt liep kwijt kwijtloop kwijtliep
2nd person sing. (jij) loopt kwijt, loop kwijt2 liep kwijt kwijtloopt kwijtliep
2nd person sing. (u) loopt kwijt liep kwijt kwijtloopt kwijtliep
2nd person sing. (gij) loopt kwijt liept kwijt kwijtloopt kwijtliept
3rd person singular loopt kwijt liep kwijt kwijtloopt kwijtliep
plural lopen kwijt liepen kwijt kwijtlopen kwijtliepen
subjunctive sing.1 lope kwijt liepe kwijt kwijtlope kwijtliepe
subjunctive plur.1 lopen kwijt liepen kwijt kwijtlopen kwijtliepen
imperative sing. loop kwijt
imperative plur.1 loopt kwijt
participles kwijtlopend kwijtgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.