kylfa
Icelandic
Etymology
Inherited from Old Norse kylfa, from kolfr (“bolt, clapper”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰɪlva/
- Rhymes: -ɪlva
Noun
kylfa f (genitive singular kylfu, nominative plural kylfur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kylfa | kylfan | kylfur | kylfurnar |
| accusative | kylfu | kylfuna | kylfur | kylfurnar |
| dative | kylfu | kylfunni | kylfum | kylfunum |
| genitive | kylfu | kylfunnar | kylfa, kylfna | kylfanna, kylfnanna |
Old Norse
Etymology
Probably related to kolfr (“bolt, clapper”). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Noun
kylfa f (genitive kylfu)
- a club
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kylfa | kylfan | kylfur | kylfurnar |
| accusative | kylfu | kylfuna | kylfur | kylfurnar |
| dative | kylfu | kylfunni | kylfum | kylfunum |
| genitive | kylfu | kylfunnar | kylfna | kylfnanna |
Derived terms
Descendants
- Icelandic: kylfa
- Old Danish: kylwæ, kølwæ
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “kylfa”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive