lögmaður
Icelandic
Etymology
From Old Norse lǫgmaðr; compare Faroese løgmaður.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlœɣˌmaːðʏr/
Noun
lögmaður m (genitive singular lögmanns, nominative plural lögmenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | lögmaður | lögmaðurinn | lögmenn | lögmennirnir |
| accusative | lögmann | lögmanninn | lögmenn | lögmennina |
| dative | lögmanni | lögmanninum | lögmönnum | lögmönnunum |
| genitive | lögmanns | lögmannsins | lögmanna | lögmannanna |