lacrimatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lacrimō (“weep”).
Participle
lacrimātus (feminine lacrimāta, neuter lacrimātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lacrimātus | lacrimāta | lacrimātum | lacrimātī | lacrimātae | lacrimāta | |
| genitive | lacrimātī | lacrimātae | lacrimātī | lacrimātōrum | lacrimātārum | lacrimātōrum | |
| dative | lacrimātō | lacrimātae | lacrimātō | lacrimātīs | |||
| accusative | lacrimātum | lacrimātam | lacrimātum | lacrimātōs | lacrimātās | lacrimāta | |
| ablative | lacrimātō | lacrimātā | lacrimātō | lacrimātīs | |||
| vocative | lacrimāte | lacrimāta | lacrimātum | lacrimātī | lacrimātae | lacrimāta | |