laminarius
Latin
Etymology
From lāmina (“thin metal sheet”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫaː.mɪˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [la.miˈnaː.ri.us]
Noun
laminārius m (genitive lamināriī or laminārī); second declension
- A tinsmith.
- A roller, rolling mill worker
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | laminārius | lamināria | laminārium | lamināriī | lamināriae | lamināria | |
| genitive | lamināriī | lamināriae | lamināriī | lamināriōrum | lamināriārum | lamināriōrum | |
| dative | lamināriō | lamināriae | lamināriō | lamināriīs | |||
| accusative | laminārium | lamināriam | laminārium | lamināriōs | lamināriās | lamināria | |
| ablative | lamināriō | lamināriā | lamināriō | lamināriīs | |||
| vocative | laminārie | lamināria | laminārium | lamināriī | lamināriae | lamināria | |