lancagar
Ido
Etymology
lanco (“spear, lance”) + -agar
Verb
lancagar (present tense lancagas, past tense lancagis, future tense lancagos, imperative lancagez, conditional lancagus)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | lancagar | lancagir | lancagor | ||||
| tense | lancagas | lancagis | lancagos | ||||
| conditional | lancagus | — | — | ||||
| imperative | lancagez | — | — | ||||
| adjective active participle | lancaganta | lancaginta | lancagonta | ||||
| adverbial active participle | lancagante | lancaginte | lancagonte | ||||
| nominal active participle |
singular | lancaganto | lancaginto | lancagonto | |||
| plural | lancaganti | lancaginti | lancagonti | ||||
| adjective passive participle | lancagata | lancagita | lancagota | ||||
| adverbial passive participle | lancagate | lancagite | lancagote | ||||
| nominal passive participle |
singular | lancagato | lancagito | lancagoto | |||
| plural | lancagati | lancagiti | lancagoti | ||||